Licht en Schaduw
Een terugkijk op de retraite – door Marian van Wijngaarden
Op vrijdag 13 maart togen acht mensen naar het klooster van de Sint-Willi-
brords abdij bij Doetinchem voor de jaarlijkse retraite van de Quakers.
Ik was één van die acht. Marlies belde me die ochtend. Negen mensen hadden
gecanceld vanwege corona. Of ik wel van plan was om te komen. Dat bleek
nogal cruciaal. Want als ik nee zou zeggen zou de retraite worden afgeblazen.
Dat was ik gelukkig niet van plan.
Een paar weken voorafgaand aan het weekend begon het gemijmer in mijn hoofd over Licht en Schaduw. Wat roept het bij me op? Ik dacht aan het kern- kwadrant, ontworpen door Daniel Ofman. Daarin wordt de valkuil ook wel de schaduwkant van je kernkwaliteit genoemd. Als je bijvoorbeeld als kernkwa- liteit hebt “zorgzaam” is de valkuil vaak dat je niet zo goed voor je zelf zorgt. Zo was ik al een beetje bezig met mijn persoonlijke valkuil en of schaduw- kant.
Aankomen is een mooi moment. Vrienden weerzien van wie ik een aantal al 8 jaar tegenkom. Dit keer begroet worden met een buiging. Dat heeft iets speci- aals. De monniken doen dat altijd al. Je buigt voor de ziel in de ander. Natuurlijk praatten we over corona en bezorgde kinderen die ons probeerden te weerhouden om naar de retraite te gaan. Corona klinkt een beetje als ‘co- ração’ wat ‘hart’ betekent in het Portugees weet Marlies. Wij hebben een
9
verlangen naar een ander virus. Een virus dat liefde heet waarmee we elkaar besmetten. Dat lukte ons heel aardig in dit weekend! Pas achteraf kan ik goed voelen hoe beschut en veilig het was met elkaar. Even weg van de problemen van de wereld. Een vredig samenzijn, waarin we vanuit stilte ons verbonden met het thema en elkaar. En inspiratie opdoen voor het dagelijks leven.
Fijn dat er zoveel ruimte was om met elkaar te delen wat de woorden licht en schaduw in ons oproepen. We tekenden en schreven erover. We kregen mij- merkaarten die Erik had gemaakt (geïnspireerd op” Het schilderboek, geheime recepten van oude meesters” geschreven door Lux Buurman). Ik had een kaart waarop stond: Het spel van Licht en Schaduw.
Er was een lichttafel om te schrijven over je kwaliteiten en een schaduwtafel om te belichten wat de schaduw van je lichtkanten zijn.
Ook was er veel tijd om te genieten van de prachtige ontluikende lente in het aangrenzende bos. En ons te verwonderen over bijvoorbeeld winterpostelein die rijkelijk groeide aan de voeten van een paar beuken bij het klooster. Ver- volgens hebben we onze salade daarmee verrijkt!
Het mijmeren over het thema leidde tot een aantal inzichten:
- Vanuit visueel perspectief zien we Licht en Schaduw.
- Vanuit auditief perspectief horen we Muziek – Echo – Stilte. Je kunt ook polyfonische (gecomponeerde meerstemmigheid) muziek in dit perspectief plaatsen
- Vanuit psychologisch perspectief kun je naar persoonlijkheden van mensen kijken met lichte kanten en schaduw kanten. Jung schreef hier al over.
- Dit idee verbeeldt de verborgen persoonlijkheid die elke mens be- zit.
- Aan de buitenkant lijken de meesten van ons goede en vriendelijke mensen. Maar sommige delen van ons worden onderdrukt. Daarom is het zo belangrijk dat we onze schaduwkanten onderkennen, er- kennen en accepteren.
- De kernkwadrantenbenadering is helpend om je lichtkant, scha- duwkant, valkuil en allergie te verbinden met elkaar.
- Als Licht de kernkwaliteit is Overbelichting de valkuil, Schaduw de uitdaging en Duister de allergie.
- In het midden van onze kring stond een bos narcissen, vrijdag- avond nog in knop. We zagen de bloemen open gaan. Vol verwondering zagen we hoe gele narcisharten transformeerden naar een zalmroze kleur! De narcissen straalden ons toe. Alsof ze ook tegen ons zeiden: plaats jezelf in de Zon in het Licht, met alles wat er in je is. (zie foto op de achterkant van deze Vriendenkring).
Schaduw geeft ook beschutting waardoor je – zoals in een retraite- kunt schui- len voor het lawaai van onze hectische wereld. Hierdoor ontstaat ruimte om het Licht te laten schijnen in ons.
Onderstaand lied (van Nederpopband I.O.S.) vond ik fijn om te laten horen ondersteund met mijn gitaar
Uit de schaduw
Van het vallen van de avond
tot het einde van de nacht
heb je weer eens te ver gezocht
terwijl het voor je voeten lag.
Je bent van ver gekomen
je hebt het ver gebracht
dus als het even tegenzit
bedenk dan wie het laatste lacht.
Refrein: Stap uit de schaduw en loop in de zon
kijk om je heen en zie wat er komt
je haalt uit elke nieuwe dag
meer dan je ooit had verwacht
Een groot en sterk verlangen
of een kleine stille wens
zolang je durft te dromen komt
vanzelf voor jou dat ene moment.
Je weet dat niets voor altijd kan zijn,
alles een keer verdwijnt
achter de horizon
je wilt wel terug maar het maakt niet uit
je kunt alleen vooruit
dus loop in de zon ….
Geef een reactie