Door Geertje Kerstholt.
Op Zaterdag 30 April was er een warme en harmonieuze samenkomst in huiselijke kring in Zwolle, vlakbij de IJssel. Na een hartelijke ontvangst met koffie, thee en lekkers gingen we de stilte in. Meegenomen of spontane in- breng werd gesproken en gezongen.
Mijn gedicht in veelvoud maakte plaats voor het zingen van:
Licht dat terugkomt,
Hoop die niet sterven wil,
Vrede die bij ons blijft.
Een lied dat we met onze actiegroep tegenover de Russische Ambassade zongen.
Ik vertelde daarna over de Stille Wake, die we dagelijks hielden van 12:30 tot 13:00 t/o de Russische Ambassade in Den Haag tot Pasen.
Na de Quakermeeting op zondag- morgen in Den Haag gingen we daar ook naar toe. Antonia zong een prachtig lied en de bijeenkomst werd in stilte beëindigd. De initiatiefnemers van de Wake ontmoetten elkaar op 24 Februari bij de tweemaandelijkse samenkomst van de “Grootouders voor het Klimaat” bij het Gebouw van de Tweede Kamer.
Het was de dag (24 febr.) van het uitbreken van de oorlog in Oekraïne.
De ongeruste en getroffen aanwezigen waren ook actief bij de “Klimaatwake”
en besloten actie te ondernemen. Het Haags Vredesinitiatief werd benaderd voor de aanvraag van een vergunning voor de Wake.
Aan de dranghekken hingen we vredesvlaggen en toepasselijke teksten, die na de wake weer werden ingepakt.
Een gevluchte jonge vrouw uit Kiev, die in een nabij gelegen Hotel onderdak had gekregen vertaalde een Oekraiens lied in het Engels zodat we het samen konden zingen.
Door toeval kreeg ik een tas vol kaarten, waarop je een persoonlijke tekst kon schrijven om naar de Russische Ambassade te sturen.
Dat gaf me de gelegenheid met voorbijgangers en belangstellenden in gesprek te gaan en uit te nodigen aan deze kaartenactie mee te doen.
Op een dag zagen we de postbode stapels kaarten in de brievenbus stoppen! In de loop van Maart kregen we steeds meer aandacht en deelname van buurtbewoners, die langzaam aan in april onze actie overnamen, een echte burgerbeweging.
We bestelden een grote Oekraïense vlag en spanden die tussen 2 bomen. Elke dag zijn we om de beurt een uur aanwezig en georganiseerd met een groeps-app met 80 deelnemers, ook mensen uit Oekraïne die in Den Haag wonen. Onze groep is er op Maandag van 12:00 tot 13:00 en individueel via de app.
De avond voor Pasen werd er vanaf 20:30 een stille bijeenkomst georganiseerd. De contouren van Oekraïne waren getekend op het wegdek en elke aanwezige kon hierop een lichtje plaatsen. We zongen “Dona Nobis Pacem” en daarna zongen de vele Oekraïners hun liederen. Het was een ingetogen en intense sfeer van saamhorigheid. Bij mijn vertrek hoorde ik originele Oekraïense muziek, zelfs de dienstdoende politieagent stond te luisteren in de deur van de politiepost.
Die avond was een avond van onvergetelijke schoonheid en troost.
Wat was het waardevol dit te delen op de retraitemiddag. Na de lunch gingen we in stilte wandelen, tekenen en lezen, voor elk wat ‘Wils’.
Het was een mooie dag aan de IJssel!
